bismillahirrahmanirrahim. assalamualaikum. :)

actually,too many things in my mind. i have set up all so it's easier for me to write all in this blog. hehe. merentas desa. act,excited terlebih nie. excited sbb inilah peluang untuk kuruskan badan yg dah agak gemuk nie. heheh. dia dah mencabar saya untuk menguruskan badan. so,i have to take his challenge. baiklah. lupakan semua. sy ada perkara yg lebih penting untuk diceritakan sekarang ini. :D

hari merentas desa. excited! as usuallah. semua benda mesti dilakukan dengan secara teruja kalau tak, tiadalah rasa bersemangat untuk memulakan sesuatu itukan? :) pagi2 lagi,budak2 form 2 aysk sudah membakar semangat sy yg memang sedia ada terbakar. hehehe. credit to,ain fatihah,PKD sy izzana zuhaimi dan beberapa lagi adik2 junior mgs sy. tak larat rasanya nak tulis smua. :D maafkan sy ye. :) okey, nak smbung. sampai je mgs aktiviti rutin. bacaan yasin pada hari jumaat. :)

selepas bacaan yasin tamat,sampai masanya ke dataran bestari. bestari ke harmoni eh? confused seketika. huhu. biarlah. janji dataran. hehehe. berkumpul kat sana untuk melakukan aktiviti regangan. aktiviti regangan pun berakhir dgn kurang jayanya akibat terlalu padat. biarlah. kami,pelajar tingkatan 5 pun dilepaskan oleh cikgu dari sekolah. mula2,sy berlari dgn semangatnya. lama2 berjalan laju jelah jawabnya. entah kenapa badan terasa lemah dan berat untuk berlari. mungkin kerana sy tak cukup rehat. huhuhu. *jgn kata nie alasan kerana ssungguhnya ini kenyataan.

lari punya lari. act,tak lari tapi berjalan laju. hehehe. dalam perjalanan,kepala dah pusing dgn kaki yg dah sakit akibat terkehel semasa dalam perjalanan. terkehel sbb terpijak batu yg brada di tgh2 laluan pejalan kaki. huhu. sakit tapi teruskan jela. sekali,sy jumpalah classmate sy yg brnama aina nie. dia mngadu kepala dia dah pening dan rasa pitam. dia kata dia nak pengsan. i just said to her to be patient and went to school first sbb tgh2 jalan tu memang tak ada pbsm yg boleh membantu. kitaorg berlari2 anak menuju ke sekolah. depan skolah dia dah pegang kepala. dah risau dah waktu tu.

then,sampai je depan skola dia pengsan depan sy. sy yg pegang dia. memang trkejut sngat2. suasana kat situ dah kecoh. selepas diberikan rawatan,nmpaknya aina tak mampu nak berdiri. jadi,sy temankan dia ke hospital Tengku Ampuan Rahimah menaiki ambulans pertahanan awam. merupakan satu pengalaman baru bagi saya. sesampainya sy di sana,sy mndaftar untuk dia. tetiba,mr ong kesayangan mgs tu pulak dtg dgn seribu prtanyaan. sy mnjawabnya dgn tenang walaupun dalam hati ada sekelumit rasa geram pada dia. huhu.

then,sy pun teruslah masuk ke bilik yg dipanggil zon kuning. di sana sy membantu seorang akak untuk pergi ke tandas menaiki kerusi roda. selepas itu,dia kata sy boleh jadi nurse. sy cume mminta dia untuk mndoakan sy mnjadi seorang pilot. :') itu sahaja permintaan saya. selepas itu,sy mula mendapatkan kawan sy semula. ada seorang abg itu meminta sy untuk membawanya ke bilik x-ray. first time sy tgok bilik x-ray. bilik tu agak menyeramkan pada yg pertama kali masuklah. mcm sy. hehe.

selepas keputusan x-ray dikeluarkan kami brdua mengambil keputusan untuk membuka dan membacanya. bila kami tgok,kami brdua trcengang. dua2 gelak. harap je belajar bio tapi bukan reti pun baca gambar x-ray tu. hehehe. belajar tentang tulang tapi bila tgok tulang sendiri pelik. hehehe.sy pun bawa dia pulang ke zon kuning. selepas itu,adalah dua org staff di situ yg sy takkan lupakan. first,abg nurse yg dikatakan patah oleh kawan sy nie. second,muka doktor yg mcm zamir. tnggal dia kurus skit je lagi nak sama. hehehe.

apa lagi nak diceritakan ye? cerita panjang2 pun bukannya org excited nak baca sprtimana excitednya sy menceritakan pngalaman sy. apa2 pun,sy berasa beruntung melalui hari nie. terima kasih sy tujukan kepada aina najwa kerana mngurniakan sy pngalaman ini. moga anda cepat sembuh!